TÜKETİM SERİSİ

🛑 SANAT MANİFESTOSU – "TÜKETENİN YÜZÜ" Benim sanatım, tüketilen değil—tüketenle hesaplaşan bir dildir. Plastik, sadece doğayı boğmaz; insanı da boğar. Benim figürlerim, yüzlerini saklamaz; yüzlerini kapatılmış hâliyle gösterir. Çünkü bu çağda görünür olmak, görünmezliğe razı olmaktır. Plastik poşet, marketten gelen değil; toplumun üstümüze geçirdiği anonimlik maskesidir. Nefes alamayan birey, tüketimin içinde var olmaya zorlanan bir sistem artık. Benim işlerimde figür, “kim” olduğunu kaybetmiştir. Çünkü bu sistemde önemli olan, ne aldığıdır. Kimliğin yerini barkodlar, etiketler, promosyonlar alır. İnsan yüzü, reklam afişinin arkasına düşen gölgedir artık. Benim sanatım, plastik gibi ses çıkarmaz. Ama sessizliğin içindeki haykırıştır. 🔥 SANAT FELSEFEM – “Tüketim, Kimliği Nasıl Yutar?” Benim için sanat, yalnızca estetik bir üretim değildir. O, insanı sistemin içindeki yalnızlığıyla yüzleştiren bir aynadır. Ve bu ayna artık kırılmak zorundadır. Figürün başını örten poşet, bir ambalaj değildir; bir kimlik yokluğu, bir boğulma hâlidir. O, bireyin nefessizliğini, sistemin görünmeyen şiddetini simgeler. Ben gerçekliği temsil etmem, gerçekliğin üzerimize geçirdiği ambalajı sorgularım. Çünkü bizler artık ürün değil, ambalajdan ibaret olmaya zorlanıyoruz. Sanatım, sistemin bu susturucu dokusunu teşhir eder. Ve bu teşhir, çağın en gerekli sanatsal direniş biçimidir.