ŞEHİR VE KADIN

🎨 SANAT MANİFESTOSU – "Benlik ve Kentin Yüzeyinde" Benim sanatım, yüzeyde başlayan ve derine inen bir yolculuktur. Fırçam, şehirlerin gürültüsünü bir ten dokusu gibi resmeder; ten ise yalnızca bir insanın değil, çağın nabzıdır. Beden, yüz, gözler – bunlar sadece form değil, duygunun ve hafızanın taşıyıcılarıdır. Fakat o form, şehirle, katmanla, soyutlukla örtüşür; çünkü modern birey, her zaman kendi siluetinin ardında bir şehir taşır. Benim resmimde hiçbir yüz saf değildir; her biri, ışığın kırılması gibi parçalanmış, renklerin ve katmanların içinde çözülmüş bir kimliktir. Figürü yalnızca bir insan bedeni olarak değil, anıların, sokakların, gürültülerin ve hayallerin birleşimi olarak görürüm. Ruh, yalnızca içeride değil, yüzeyde de yaşar. 🧠 SANAT FELSEFEM – "Yüzeydeki Derinlik" Sanat, bana göre gerçekliğin kopyası değil; gerçekliğin içindeki çatışmaların, kaybolmaların ve birleşmelerin izdüşümüdür. Bu nedenle, portre çizmek benim için birini “göstermek” değil, onu çözmek, bozmak ve yeniden kurmaktır. Çünkü her insan, hem bir birey hem de onu kuşatan çevrenin toplamıdır. Renklerimle dokuyu değil, belleği işlerim. Fırça darbelerim, bir insanın değil, bir çağın ruh hâlini taşır. Ve bu çağ, sürekli dağılırken, yeniden toplanmayı arar. Gerçek, net hatlarda değil; kaymaların, bulanıklıkların, kırılmaların içindedir.