Kitle

Bu seri, insanları yığınlar hâlinde, birbirine yakın ama bir o kadar da kendi dünyalarında, tek bir karede buluşturuyor. Her bir yüz, bireysel ve toplumsal rollerin, hafızamızda kalan ya da silinip giden anıların parçaları. Zıtlıklar, bir araya gelerek dualiteyi ortaya çıkarıyor; yakınlık ve uzaklık, tanıdıklık ve yabancılık, aidiyet ve kaybolmuşluk, aynı yüzeyde bir arada duruyor. Yalnızca ifadelerden yola çıkarak herkesin kendi hayatında bir ânı bulmasını sağlıyor. Kalabalık içinde karşılaşılan bir bakış, bir hatıra ya da gündelik bir rutin, izleyeni kendi geçmişine, kendi “yığın”larının içine götürüyor. Çocukluğa ait bir anı, hatırlanan bir yüz ya da unutulmuş bir sahne, bu bütünün parçaları hâline geliyor. Her resim, tek başına bir hikâye taşısa da, seri bütünüyle tamamlandığında bir insan atlasına dönüşüyor; hafızanın ve unutmanın, kalabalıkların ve yalnızlıkların iç içe geçtiği bir bütündür.