Görünmeyenin Bedeni

Kiliseyi temsil eden kutsal figürler, azizler, havariler, başpiskopos ve tehlike arzedebilen bireyler, tanrıyı ikame eden birer imgeye dönüşebilmektedirler ve pornografikleşebilmektedir. Aynı zamanda görünenin ardında görünmeyenin, benzeşimin ardında benzeşmeyenin aranmasıdır. Tanrısal görünmezliğin kendini görünür kılışının bedeli, benzeşmeyen bir benzeşimdir. Onun çifte varoluşu, imgesel olduğu kadar, göstergeseldir. Tanrı'nın insan bedeninde ortaya çıkışı İsa'nın insanlığının temelini oluşturur, bu gerilime göre, aynı şekilde insana tanrısallık katan beden de şeytanla ve onun ayartmalarıyla boğuşmak zorundadır. İlk günahtan beri, beden dünya istekleri aracılığıyla iradeden kaçmıştır. Hatta ereksiyonun kendiliğinden olmasının ve arzunun başka belirtilerinin gösterdiği gibi, özel varlığın onayına gereksinim duymaz. Dolayısıyla özellikle kibir, oburluk ve şehvet günahlarından kurtulmak amacıyla, ona egemen olmak, ondan uzak durmak ve Kutsal Ruh'u bedende barındırmak gerekmektedir. Tanrının hükümranlığını onun görünür suretlerinde görmekteyizdir.