Altının Sessizliği

Altın, benim için yalnızca bir renk değil; ışığın, sessizliğin ve derinliğin buluştuğu bir dil. Bu seri, görünmeyeni görünür kılma arzusundan doğdu. Her çizimde arka planda yer alan altın tonları, bir yüzey parıltısından öte, iç dünyanın sessiz yankısını temsil ediyor. Bazen bir duygunun ağırlığını anlatmak için kelimeler yeterli olmaz. O zaman renk konuşur. Altın, burada hem bir ışık hem de bir sessizliktir; hem geçmişin izlerini taşır hem de geleceğe umutla bakan bir parıltıdır. Bu çizimlerdeki altın, bir süs değil, bir hatırlatmadır: Karanlıkla çevrili anlarda bile içimizde sönmeyen bir ışık vardır. Her fırça darbesi, o ışığı yeniden bulma çabasıdır. Bu seri, insanın kendi içindeki değeri, kırılganlığını ve yeniden doğuşunu altının sıcak sesiyle anlatıyor. Belki de her şeyin ötesinde, bu çizimler bir çağrıdır - "Kendindeki altını unutma."